شیوه امتیازدهی در داوری «تحریر»
«آیتم دیگر، اجرای مطلوب و هنرمندانه، تحریرهاست که قاریان شرکت‌کننده در رشته قرائت تحقیق باید به آن توجه کنند.
این بخش در آیین‌نامه قبلی، به این صورت بود که دو نمره را داور صوت و دو نمره را نیز داور لحن لحاظ می‌کرد به این معنا که داور صوت، بحث کمیت تحریر را داوری می‌کرد و داور لحن نیز بحث کیفی تحریر را نمره می‌داد، اما در آیین‌نامه جدید، تمام بحث تحریر در بخش لحن آمده است و داور این بخش به آن نمره می‌دهد.
این بخش، چهار نمره در سطح شهرستانی، استانی و سراسری دارد، به این صورت که داور به تمام ابعاد تحریری یک قاری توجه می‌کند و از نظر کمّی این موضوع را بررسی می‌کند تا متوجه شود، آیا کمیت تحریرها با توجه به سبکی که قاری می‌خواند، مناسب است یا خیر؟ همچنین کیفیت تحریرها را نیز نمره می‌دهد.
قاریان نباید در کمیت تحریر، افراط کنند. باید تحریرهای یک قاری، نسبت به سبکش، اشباع شود، اما از نظر کیفی بحث سرعت تحریر و مدل تحریر مد نظر است. گاهی افراد از نظر کمی، خوب تحریر می‌زنند و تحریرهایش از نظر کیفی نیز سالم است، اما وقتی داور بررسی می‌کند، می‌بیند، قاری تنها از یک مدل تحریر استفاده می‌کند، در این بخش، قاری، نمره معمولی می‌گیرد، اما هنگامی که فردی از انواع و مدل‌های مختلف تحریر (ولومی، طولی، لرزشی، توگلویی و…) بجا و حتی با سرعت‌های مختلف استفاده کند، نمره کاملی دریافت می‌کند.
پس داور لحن هم به کمیت و میزان تحریرها و هم به کیفیت، که ناظر بر نوع و مدل تحریرها و سرعت اجرای تحریر است، توجه می‌کند.
تأکید می‌کنم، این بخش مهم است، اما نباید در این بخش شاد و به قول قدیمی‌ها، نمک کار افراط کرد، بلکه باید صحیح و بجا استفاده کنید تا تلاوت از لحاظ تحریری اشباع شود. شاید فردی، در این بخش زیاده‌روی کند، نمره خوبی دریافت کند، اما این زیاده‌روی، باعث کم شدن نمره در آیتم «جاذبه کلی و تأثیرگذاری تلاوت» است.»
