پ
حسین بهبودی، مدیرکل اداره توسعه مشارکت‌های مردمی سازمان دارالقرآن الکریم، در گفت‌وگو با ایکنا، با اشاره به اینکه شیب افزایشی در تأسیس خانه‌های قرآن و عترت نشان می‌دهد که مردم از کاغذبازی برای تأسیس مؤسسات قرآنی گریزان هستند، اظهار کرد: همه کسانی که برای مجوز تأسیس خانه قرآن و عترت مراجعه می‌کنند لزوماً برای این هدف نبوده است، بلکه گاهی با انگیزه دلی برای راه‌اندازی و احداث یک مؤسسه قرآنی مراجعه می‌کنند، اما به واسطه حجم زیاد بوروکراسی، تبدیل فرد به یک شخصیت حقوقی به جای حقیقی، لزوم رعایت برخی ضوابط در تأسیس مؤسسات، اضافه شدن دستگاه‌های نظارتی و قانونی، درگیری با وزارت دارایی و مالیات، دردسر‌های تأمین اجتماعی و مانند این‌ها طبیعتاً به راه‌اندازی مؤسسه رغبت پیدا نمی‌کنند.
وی با بیان اینکه بخشی از این ضوابط برای شخص حقوقی ضروری است، تصریح کرد: طی سال‌های گذشته با وجود تلاش‌ها، متأسفانه هنوز این مشکلات برطرف نشده است. البته طی چند سال گذشته حمایتی وجود نداشت که بتواند دلگرم‌کننده مؤسسات قرآنی باشد تا آن‌ها بتوانند حداقل بخشی از هزینه‌های خود را تأمین کنند. علاوه بر این، در زمان شیوع کرونا روند اداری و مالیاتی حذف یا کم نشد. لذا تعداد قابل توجهی از مؤسسات طی دو سال گذشته تعطیل یا منحل شده‌اند. انتظار می‌رفت که مؤسسات در چنین شرایطی حفظ شوند، حتی بیش از گذشته مؤسسات را درگیر کاغذبازی کردند.
بهبودی با اشاره به اینکه آمار کلی مؤسسات پروانه‌دار، که تحت تولیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و تبلیغات اسلامی هستند، حدود سه هزار و ۱۰۰ مؤسسه است، ادامه داد: از این تعداد دو هزار مؤسسه تحت نظارت سازمان تبلیغات اسلامی فعالیت می‌کنند و هزار مؤسسه بدون محاسبه شعب آن‌ها تحت نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هستند. از بین مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت، که با نظارت سازمان تبلیغات اسلامی فعالیت می‌کردند، از سال ۹۹ تا اواخر سال گذشته، حدود ۲۰۰ مؤسسه در زمان شیوع کرونا فعالیت خود را متوقف کردند. البته تعدادی از آن‌ها فعالیتشان را کاملاً متوقف و برخی نیز به صورت رسمی روند انحلال را طی کرده‌اند. حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد فعالیت حضوری را متوقف کرده‌‌اند، بخشی از موسسات نیز فعالیت‌ها را در فضای مجازی انجام می‌دهند و واقعاً نمی‌دانیم در آتی چه تعدادی دوباره به صورت حضوری فعالیت خواهند کرد.
وی بیان کرد: یکی از مهمترین مسائل امروز مؤسسات، اعتبارات و هزینه‌های آن‌هاست که نهاد‌هایی همچون شورای توسعه فرهنگ قرآنی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کمک‌هایی را ارائه کرده‌اند، اما ضرورت دارد که بیشتر حمایت شوند و برای حمایت و رونق دوباره مؤسسات، از حجم روند اداری کاسته شود. به عنوان مثال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ۲۰ میلیارد تومان اعتبار برای جامعه قرآنی در نظر گرفته که در قالب وام با بهره ۴ درصد است. اگر بخواهیم این مبلغ را میان ۱۵ هزار تشکل قرآنی زیر نظر سازمان دارالقرآن شامل خانه قرآن، جلسه قرآن و مؤسسات قرآنی تقسیم کنیم، به هر مؤسسه و خانه یک میلیون تومان هم نمی‌رسد، در حالی که به غیر از هزینه‌های جاری و حقوق و بیمه، اجاره برخی مؤسسات حدود ۱۰ میلیون تومان است.
مدیرکل اداره توسعه مشارکت‌های مردمی سازمان دارالقرآن الکریم گفت: قرآن به عنوان نسخه‌ای درمانگر است و با وجود اینکه باید مفاهیم آن در همه زمان‌ها استفاده شود، اما اینگونه نیست و در اولویت‌های مسئولان جایی ندارد، چنانکه برخی قوانین و معافیت‌ها وجود دارد و تعدادی از اعتبارات قرآنی تخصیص پیدا نمی‌کند و میزان تخصیص اعتبار به شورای توسعه فرهنگ قرآنی، به عنوان نهادی که نقش هماهنگ‌کننده را دارد، مصداقی از آنهاست.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.