اهمیت انتقالهای بجا و جملهبندی درست در القای معانی
«در جلسه گذشته درباره آیتم «القای معانی و رعایت تعبیرات و خشوع در تلاوت» و نمرات آن که مورد توجه داوران لحن در رشته قرائت تحقیق است، مواردی مطرح و تکنیکهایی چون فنون مواکبه و تشویق و اشباع، که ناظر بر «قَفله» است، اشاره شد.
اما درباره تکنیک «استفاده از تشویق و اشباع که ناظر بر قفلات» است، یعنی اینکه قفله را قاری به گونهای تنظیم کند که به صورت ناقص و تام اجرا شود، این موضوعی است که به انتقال مفهوم کمک میکند و از ویژگی جمله سؤالی این است که پایانش تام نباشد بنابر این در آیاتی که سؤالی هستند، قاری مطلب را تمام نمیکند، چنانکه در محاوره نیز این اتفاق میافتد؛ به طور مثال علی آمد؟ یا در آیه «و من یغفر الذّنوب الّا اللَّه».
در ادامه این بحث، تکنیکهای دیگری چون «انتقالهای بهجا و مفهومی براساس مفاهیم آیات» وجود دارد، مراد در آن انتقالهایی است که میخواهد فضای تلاوت را تغییر دهد، به طور مثال، قاری از مقام بیات وارد مقام شور یا حسینی میشود که دارای فضایی متفاوت است و این تغییر فضا نیز با جریان مفهومی آیه اتفاق میافتد و قاری میتواند آن را انجام دهد، اما با تلاوتش با سیر معنا پیش میرود.
از دیگر تکنیکهایی که برجسته و معروف است، بحث «تفکیک و جملهبندی» است، یعنی قاری باید توجه کند تا تلاوتهایش از نظر آهنگی و کلام با هم مطابقت داشته باشد. این کار یکی از تکنیکهای انتقال مفهوم است که قاری میتواند استفاده کند.
همه این تکنیکها در مجموع به قرائت تعبیرات کمک میکند. داور نیز به این موارد توجه میکند که متسابقین تا چه اندازه به این موضوع اشاره میکنند. در پایان این آیتم نیز بحث حس معنوی است که چه میزان در تلاوت حکمفرماست و در این بخش نمرهدهی میشود.
امید است که تمام قراء عزیز به این بخش توجه کنند».