رحیمپور ازغدی در این نشست، سخنانی را پیرامون موضوع استکبارستیزی براساس آیات و روایات مطرح کرد که مشروح آن به شرح زیر است:
امروز میخواهیم در محضر قرآن با مبانی قرآنی هرنوع حرکت ضد استکباری اعم از ضداستبدادی و ضداستعماری و هر کنش استکباری چه در ساحت شخصی و چه در ساحت خانواده و در ابعاد وسیعتر همچون یک شهر، سرزمین و یا کل کره زمین سخن بگوییم؛ چراکه منطق همه اینها یکی است و آن هم شورش انسان علیه انسان و تلاش برای سلطه انسان بر انسانهای دیگر و طبقهای بر طبقات دیگر است که همان تعبیر آیه قرآن است که میفرماید: «یُریدونَ عُلُوًّا فِی الأَرضِ وَلا فَسادًا».
ما یک قرآن بیشتر نداریم، اما دو یا چند نوع قرآن خواندن داریم. افراد بسیاری را داریم که بهطور مناسکی اهل قرآن هستند، اما بسیاری از اصول قطعی قرآنی را متوجه نیستند. یا آگاهی نداریم و یا آگاهی داریم، اما باور نداریم و اگر باور داریم، التزام نداریم. قرآن خودش را معرفی میکند و میفرماید آنچه که ما نازل میکنیم، دو خصوصیت دارد. هرکجا که این دو خصوصیت نباشد؛ یعنی قرآن و حقیقت آن نیست. اولین مورد شفا و رحمت بودن قرآن است.
خدا میفرماید که اگر شما در میدان باشید، او هم به عهد و تعهداتش وفا میکند: «وَ مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ»؛ چه کسی به اندازه خدا به تعهداتش بیشتر و بهتر عمل میکند؟ پس شما هم باید بر سر تعهدات خودتان بایستید. اگر شما مسیر توحید و عدالت را بروید، خدا هم پشتتان میایستد و کنارتان است، «هُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مَا کُنتُمْ»؛ مهم نیست چه موقع و کجا، تنها کافی است شما با خدا باشد؛ خود او با شما خواهد بود و هیچ کجا تنها نخواهید ماند.
کل قدرت از آن خداست و هرچه که میخواهید دست خداست و بارها میفرماید که من کافی هستم، اما برخی اوقات نه تنها به این اعتقاد نداریم، بلکه در برخی موارد میگوییم نه تنها کافی نیست، بلکه لازم هم نیست. هر آیه قرآن مبنایی برای یک پروژه عظیم فردی و اجتماعی است. لذا باید هر موقع آیات قرآن را قرائت میکنیم، یک تغییر و تعالی در زندگی ما ایجاد شود؛ اگر یقیین داریم که قرآن حتی یک کلمه، آیه، و حرف آن اضافی نیست، معنیاش این است که باید نسبت هر حرفش در زندگیمان معلوم شود.