اجتماع مدیران و کارکنان سازمان دارالقرآن الکریم، با حضور معنوی حضرت آیت‌الله تحریری، استاد گرانقدر اخلاق حوزه‌های علمیه تهران برگزار شد.
آیت‌الله تحریری در بیانات خود، قرآن کریم را هادی بالذات برای جویندگان حقیقتی دانستند که می‌خواهند فطرت حق‌طلبی خود را شکوفا کنند. ایشان فرمودند: «نزول قرآن در قالب الفاظ برای آن است که ما تعقل کنیم. همه ما بر سر سفره بیکران و مهمانی خاص الهی قرار گرفته‌ایم و باید بکوشیم تا از این مائده آسمانی، نهایت بهره را ببریم.»
تزکیه؛ هدف غایی نزول کتاب
این استاد اخلاق، «تزکیه» را هدف اصلی نزول قرآن برشمردند و مراحل بهره‌مندی از کلام وحی را شامل تلاوت، نظام تعلیم و تعلم و در نهایت، تزکیه دانستند. ایشان تأکید کردند: «در تمام فعالیت‌های قرآنی، باید این هدف والا محور حرکت ما باشد. تلاوت صحیح و تجویدی، پله‌های نخستین ارتباط با قرآن هستند و پس از آن، باید به تعلیم و تعلم معارف قرآن پرداخت.»
لزوم درک مفاهیم و پرهیز از حفظ صوری
آیت‌الله تحریری بر ضرورت باور قلبی به حقانیت معارف قرآنی تأکید کرده و افزودند: «این باور را باید هم در خود و هم به‌ویژه در نسل جوان تزریق کنیم.» ایشان خاطرنشان کردند که قرآن تنها برای خواندن نیست، بلکه باید در متن زندگی ما پیاده شود و تمام تلاوت‌ها و آموزش‌ها، مقدمه‌ای برای این تحقق است.
ایشان با اشاره به یک آسیب‌شناسی مهم، به مواردی اشاره کردند که در آن فرد حافظ قرآن است اما به موازین اولیه دین و اخلاق پایبند نیست و این مسئله به بروز مشکلات فردی و خانوادگی می‌انجامد. وی با استناد به روایتی از امیرالمؤمنین (ع)، «فهم» (فقه) را برتر از «علم» دانستند، چرا که فقه به معنای دانستن این است که علم را در کجا و چگونه به کار گیریم. ایشان افزودند قرآن «ربیع القلوب» (بهار دل‌ها) است و برای شفا یافتن از بیماری‌های فکری، اعتقادی، عملی و اخلاقی نازل شده است.
آیت‌الله تحریری با نقل حدیثی از پیامبر اکرم (ص) که می‌فرمایند «چه بسا قاری قرآنی که قرآن او را لعنت می‌کند»، به تبیین معنای «حق تلاوت» از منظر امام صادق (ع) پرداختند. ایشان حق تلاوت را ترتیل آیات، فهم معانی و عمل به احکام آن دانستند و هشدار دادند: «حق تلاوت به حفظ آیات و تکرار حروف نیست، بلکه باید در آیات تدبر کرد تا صاحبان خرد متنبه شوند.»
