معتز آقایی، حافظ و داور مسابقات بین‌المللی قرآن کریم، در گفت‌وگو با ایکنا از فارس، با اشاره به راهکارهای جذب نسل جدید به فعالیت‌های قرآنی گفت: این دغدغه بین همه وجود دارد منتها اینکه چگونه بتوان آن را پیاده کرد و طرحی برای آن نوشت، متأسفانه هنوز به نتیجه نرسیده است.
وی با بیان اینکه بهترین مکان برای حفظ قرآن کریم و جذب جوانان مدارس است، اظهار کرد: چرا باید به حافظ نوجوان بگوییم که یک الی دو سال از مدرسه مرخصی بگیر و قرآن حفظ کن؟ بلکه در کنار درسش باید قرآن حفظ کند. اکنون متأسفانه درس قرآن کم کم دارد حذف می‌شود یا بسیار کمرنگ یک ساعت در هفته که بگویند قرآن هم داشتیم و تدریس کردیم، انجام می‌شود در صورتی که این بسیار مهم است.
این داور مسابقات بین‌المللی قرآن کریم افزود: چرا نباید درس قرآن را درس حفظ قرآن بگذاریم؟ در برخی از کشورهای آفریقایی اصلاً درس قرآنشان درس حفظ است؛ یک حافظ از کلاس اول که وارد مدرسه می‌شود تا سال هشتم حافظ کل قرآن کریم می‌شود و هشت سال برای آن وقت گذاشته‌اند چون در کنار درسشان است؛ این حافظ هم می‌تواند به درس و هم به حفظ قرآن برسد.
وی با تصریح اینکه اگر می‌خواهیم در حفظ نتیجه بگیریم باید از نوجوانان شروع کنیم، اضافه کرد: حفظ برای تمام سنین در دسترس است و از ۳، ۴ سال الی ۹۰ و ۱۰۰ سال حافظ داریم ولی یک سنین طلایی وجود دارد که باید آن را مغتنم بشماریم مثلاً سن ۱۰ تا ۲۰ سال که این سن مدرسه است.
آقایی با تأکید بر اینکه باید در آموزش و پرورش سرمایه‌گذاری کنیم، گفت: اگر این اتفاق بیفتد، بیشتر از عدد ۱۰ میلیون حافظی که مقام معظم رهبری فرمودند، خواهد بود و این مسئله در فرهنگ عم ومی مدارس ما پیاده می‌شود.
وی با ذکر این نکته که به صورت تخصصی نیز باید حفاظ را در جلسات کشف و استعدادیابی کنیم، بیان کرد: مشکلی که در برخی از مؤسسات داریم و نتیجه نمی‌گیریم این است که همه را با یک دید نگاه می‌کنند در صورتی که استعدادها متفاوت است؛ حافظانی داریم که یک ساله حفظ می‌کنند که بسیار خوب است و برای آن‌ها یک ساله برنامه‌ریزی می‌شود و حفاظی نیز داریم که ممکن است بعد از ۱۰ سال نتیجه بگیرند اما حافظ می‌شود که از این موارد بسیار سراغ دارم که انگیزه آن‌ها نیز هیچوقت ضعیف نمی‌شود و چون کند و آرام حفظ می‌کند امید به حافظ شدن او است؛ باید آن‌ها را انتخاب و استعدادیابی کنیم و رها نکنیم.
این حافظ بین‌المللی قرآن با تصریح اینکه اگر بخواهیم در حفظ نتیجه بگیریم فقط به حفظ اکتفا نکنیم و باید حافظان مفاهیم و صرف و نحو نیز بلد باشند، تأکید کرد: حفظ کلمات و الفاظ هم ارزشمند است منتها ما باید حامل قرآن باشیم و این مهم‌تر از حفظ قرآن است، حافظ باید مفاهیم را بلد باشد و بتواند به دیگران نیز انتقال دهد.
وی با اشاره به فرهنگ تدریس گفت: اگر از اکثر حافظ های کل موفق بپرسیم که چگونه به اینجا رسیدند می‌گویند به واسطه تدریس. من نیز کلاس‌های منظم دارم که این کلاس‌ها باعث ارتقا خود من قبل از اینکه قرآن‌آموزان ارتقا پیدا کنند، شده است. استاد مجبور است بخواند، تفسیر کند و مفاهیم یاد بگیرد و خود او نیز محفوظاتش را در کلاس عرضه کند که این باعث می‌شود در این زمینه نیز الگوپروری داشته باشیم یعنی کادرسازی کند.
آقایی با یادآوری اینکه در زمینه قرائت خوب کار شده اما در زمینه حفظ قرآن آن طور که باید و شاید هنوز انتظارات برآورده نشده است، گفت: از زمانی که مقام معظم رهبری درباره تربیت ۱۰ میلیون حافظ فرمودند، این عدد به یک میلیون هم هنوز نرسیده است و شاید درباره حفاظ کل به صد هزار هم نرسیدیم که نشان می‌دهد آن‌طور که باید و شاید با جدیت کار نکردیم و فکر کردیم که محقق نمی‌شود در صورتی که به راحتی با برنامه‌ریزی‌های درست و اولویت‌بندی‌ها به نتیجه می‌رسیم.
