«غلامرضا شاه میوه»، در گفت و گو با خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان در خصوص ویژگی ها و شاخصه های مهم مدیران امور قرآنی گفت: اگر تعریف ما از مدیران قرآنی، افرادی باشند که معمولا فعالیت های قرآنی، فعالان در این حوزه را سرپرستی می کنند یا تعریف ما از فعالیت های قرآنی و مخاطبانی که در این حوزه کار می کنند، قاریان، حافظان، مرتلان و هنرهای وابسته به بحث تلاوت قرآن (تواشح) باشد که قاطبه جامعه قرآنی ما را این گونه افراد تشکیل می دهند در این صورت بیش از 85 درصد افرادی که ما تحت عنوان جامعه قرآنی آنها را می شناسیم و قرار است، مدیران فعالیت های آنها را رصد کنند را چنین طبقه ای تشکیل می دهند.
این داور و قاری بین المللی قرآن کریم اظهار کرد: اولین ویژگی یک مدیر قرآنی، علاوه بر آن ویژگی هایی که یک مدیر باید از آن برخوردار باشد(سوابق مدیریتی و توان سازماندهی) یک مدیر قرآنی باید از جنس خود قاریان و حافظان باشد، در واقع کسی باشد که خودش از دوره نوجوانی در این حوزه فعالیت داشته است. یک فرد بیگانه نمی تواند تحت هیچ شرایطی در مسند فعالیت های قرآنی قرار بگیرد،حالا در هر وزارتخانه و نهادی که باشد. وقتی می گوییم مدیران قرآنی، از سازمان اوقاف شروع می شود تا وزات ارشاد که این دو ارکان اصلی فعالیت های قرآنی را مدیریت می کنند تا مسئولان دارالقرآن های ارگان های نظامی ، دانشجویی و سایر وزارتخانه ها .
وی گفت: بکارگیری افرادی که هیچ گونه سنخیت و آگاهی از پیش نیازهای جامعه قرآنی نداشتند، مشکلات فراوانی را طی این سال ها به وجود آوردند، در واقع کسانی که از جنس قرآنی نبودند، بسیار زیاد بودند لذا این عدم آگاهی و آشنایی نسبت به خواسته های جامعه قرآنی باعث شده که بعدها تصمیماتی اتخاذ کنند که اصلا در مسیر پیشرفت و حرکت قرآنی کشور نبوده و حتی بعضا اینها در بعضی از حوزه ها مانع و دافع بودند. لذا به نظر بنده هم سنخ بودن و از جنس قاری و حافظ بودن اولین ویژگی مهم یک مدیر امور قرآنی است.
شاه میوه در ادامه افزود: یکی دیگر از ویژگی های مهم مدیر امور قرآنی، اهل جلسه قرآن (بچه جلسه قرآن بودن) بودن در دوره کودکی است،دیگر اینکه بله قربان گوی دستورات مدیران بالادستی خود نباشند بلکه خودشان در برابر بعضی از خواسته های مسئولان بالادستی مقاومت کنند تا بتوانند فعالیت های قرآنی را پیش ببرند، چون گاهی مواقع افرادی در حوزه قرآنی گمارده می شوند که بله قربان گوی مدیران بالادستی خود هستند، حتی اگر تصمیمات اشتباهی هم بگیرند حاضر نیستند به دلیل از دست دادن پست و جایگاه خود در برابر خواسته های آنها مقاومت کنند. در واقع مدیران جامعه قرآنی باید دلسوز جامعه قرآنی باشند و برای رسیدن به اهداف ارگان مربوطه خود تلاش و مقاومت کنند.
این داور و قاری بین المللی قرآن کریم در پاسخ به این سوال که عملکرد مدیران اموران قرآنی را در گذشته چگونه ارزیابی می کنید، آیا طرح مصوبه انتصاب مدیران امور قرآنی دلیل عملکرد نامطلوب مدیران گذشته این حوزه بوده است، خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه بنده اطلاع دقیقی از محتوای این مصوبه ندارم ولی در صورتی که این خواست ها در این مصوبه محقق شوند، این حرکت رو به جلو و خوبی است و بنده هم به عنوان یکی از خادمان قرآنی کشور از چنین مصوبه ای استقبال می کنم.
وی ادامه داد: در سال های گذشته تقریبا به جز یکی دو مورد از مدیران قرآنی که خودشان از جنس جلسات قرآنی بودند، شاید بیش از ده ها مورد از جایی روی کار آمدند که از آن ویژگی های لازم برای مدیریت در حوزه قرآنی را نداشتند. اگر هم داشتند بدون شور و مشورت جامعه قرآنی، فعالیت های خود را راهبری کردند.
وی ادادمه داد:لذا اعتقاد من این است که اگر ما یک اتحادیه مردمی از جامعه قرآنی داشته باشیم که شامل اساتید، قاریان، پیشکسوتان و حافظان باشد، می تواند به عنوان یک بازی مشورتی مورد استفاده تمامی وزرا و افرادی که می خواهند یک مدیری را انتصاب کنند، قرار بگیرد، شرایط ما بهتر و مطلوب تر بود. متاسفانه خلاء وجود یک چنین تشکل مردمی قرآنی باعث شده که تصمیمات شخصی و بدون مشورت صورت بگیرد یا با افرادی مشورت شود که معمولا تلاش می کنند خود را در یک وزارتخانه یا نهادی به عنوان مشاور یا مشاور عالی جا دهند که در واقع طرف شور و مشورت آن مدیر و وزیر قرار بگیرند وگرنه واقعیت این است که باید یک گروهی از هیئت مدیره و هیئت امنایی از جامعه قرآنی که مورد وثوق همه جامعه قرآنی هستند، اینها بیشتر مورد مشاوره جهت انتصابات قرار بگیرند.
